Lonneker Steumke

Eens werd katoen hier veredeld en gebleekt

kleurig doek ging er door nijvere handen

vrachtauto’s reden in en uit de poort.

Schoon water werd uit vele wellen gepompt

vervuild in de Vanekerbeek geloosd

stampende machines stonden nooit stil.

In de verte lonkten lage lonen landen

het einde van de textielindustrie sloop

door het mooie Twentse land.

De arbeiders spraken over het gevaar

dat alsmaar dichterbij kwam,

zij konden slechts schuilen bij elkaar.

De fabriek blies haar laatste adem uit

de grote poort werd definitief gesloten

het licht voor altijd uitgedaan.

De foto spreekt van het onttakelde verleden

waar licht het wint van duisternis

herinnering versplintert in ontelbare delen.

© Margót Veldhuizen