Het Lonneker Steumke en architect Boy Wendrich

Aanvankelijk zou een collega van architect Wendrich een invulling geven aan het voormalige terrein van de textielfabriek. Hij tekende enkele pleintjes met daaromheen huizen, maar uiteindelijk nam Wendrich het over en tekende de lus met daaraan aan beide kanten huizen.”Als een soort Engels dorp.”
Dat de grote daken karakteristiek zijn aan de huizen was zeker de bedoeling: “Zo typerend voor Twentse boerderijen.”
Of grote daken kenmerkend zijn voor zijn architectuur kunnen we het best zelf uitmaken, als we een tour zouden maken langs de door hem getekende huizen in de omtrek, zoals bv. het huis van F. Hartman aan de Drienerveldweg 45, het fraaie huis van oud- burgemeester Wieringa aan de Drienerbrakenweg, het clubhuis van de Twentsche golfclub, het woonhuis aan de Singravenlaan 1 of het Muziekcentrum. Het is maar een kleine greep uit zijn oeuvre, maar aan de twinkeling in de ogen van de tweeëntachtig jarige Wendrich te zien, is hij nog steeds architect in hart en nieren.

Hij tekende de huizen op het Lonneker Steumke, dus staat het een ieder vrij om in publicaties zijn naam als architect te noemen. Het staat echter ook een ieder vrij naar eigen inzicht zijn huis te laten verbouwen en dat brengt toch het gevaar met zich mee, dat door dergelijke ingrepen het karakter van de huizen en daarmee van het wijkje wordt aangetast. Wendrich kan zich niet herinneren dat iemand op het Steumke ooit voor advies bij verbouwplannen bij hem is gekomen, behalve meneer Krakers, denkt hij.

Wellicht is het een taak van de bewonersvereniging te trachten al te rigoureuze verbouwplannen, waardoor het karakter van de wijk zou worden aangetast, te ontmoedigen, want een aantasting van deze zo karakteristieke wijk zou toch wel treurig zijn.

Hans Oordt